Best wel dichtbij

Hou van verhalen, die kleuren het leven, de wereld.
Ben dol op taal, maar zeker geen schrijver, meer een prater.

Ben geraakt door beelden, sprekende beelden
Waarin een beeld zich verbindt met taal
Maak zelf wel eens wat, geef het toeval daarin alle ruimte

Nieuwsgierig naar de bijzondere kracht van verhalen
Gewone verhalen – in woord & beeld zijn nimmer gewoon
Dieper kijkend en luisterend, dieper voelend
Komt het vaak dichtbij, dichterbij, bij mij

Weet zeker dat details van grootste belang zijn
Die aandacht is mooi en nodig
Een gewoon, bijzonder verhaal
En dan een heleboel verhalen, niet alleen voor mijzelf
Ook als kleine bijdrage aan grote woorden, een betere wereld

Ik ben een verzamelaar, een verbinder, associatief en vol logica
Dat heeft veel woorden nodig, maar méér nog hou ik van beelden
Met grote zeggingskracht, ruimte voor begrip en interpretatie
Om even bij stil te staan, om echt over na te denken

Ben geraakt door huis, thuis, wonen, samenwonen, samenleven
Zo gewoon en zo bijzonder, zo algemeen en zo persoonlijk

Persoonlijk wonen: vroeger als kraker, later gedoogd als huurder
in een schoolgebouw met atelierbestemming en vlak voor mijn 50ste
toch nog als koper in het Amsterdamse.

En ik zie het aan mijn moeder, die met het ouder worden
én dementerend – steeds afhankelijker wordt;
dan verandert er veel, en dat komt heel dichtbij.

Kijk, deze en vooral ook andere verhalen wil ik samenbrengen
Samen, niet alleen vanuit de woonconsument, maar juist

Ook vanuit de woon-mogelijk-maker-aanbieder,
Of de zorg-woonzorg-aanbieder… samen met jou dus

Waar wonen meer zorg vraagt, méér dan nieuwe concepten
Op zoek naar nieuwe paradigma’s

Werkend, samenwerkend aan een rijker concept
Altijd weer op zoek naar volgende stap, lijkt het toeval?
Opzij, vooruit en ook zogenaamd achteruit
Met een sprongetje verder…

Om te delen, over te praten, samen te kijken
En verschil te maken, dat is mijn droom
Inmiddels een publiek geheim.